Περιγραφή:

Λεύκωμα από τη Νέα Μικρή Σειρά των Εκδόσεων Φωτοχώρος, το οποίο περιλαμβάνει 40 φωτογραφίες της Ανθής Μάρα, φωτογράφου και μέλους του Φωτογραφικού Κύκλου.

Πρόλογος:

“Μεγάλη πρόκληση για έναν φωτογράφο είναι να αποφύγει κάθε συγκεκριμένη θεματολογία και να αποπειραθεί να μετατρέψει τα θραύσματα του πραγματικού κόσμου σε δομικά στοιχεία ενός δικού του φωτογραφημένου κόσμου. Στην προσπάθεια αυτή έχει ως σύμμαχο την απεξάρτηση από το δεκανίκι του αναγνωρίσιμου θέματος και από τη σημασία που έχει αυτό για τον θεατή, αλλά ταυτόχρονα έχει ως αντίπαλο τον κίνδυνο η φωτογραφία του να περιοριστεί στην εικαστική της κατασκευή και να χάσει την αναγκαία σύνδεσή της με την πραγματικότητα. Η Ανθή Μάρα τολμάει και κερδίζει το στοίχημα να χειριστεί συγκεκριμένα και αναγνωρίσιμα θέματα αφαιρώντας τους το βάρος της σημασίας τους ως στοιχεία της πραγματικότητας, για να τα καταστήσει αναγνωρίσιμες λεπτομέρειες ενός νέου και διαφορετικού συνόλου. Έτσι, το ονειρικό και ταυτόχρονα εικαστικό στοιχείο παραμένει πάντα δομικά συνδεδεμένο με την πραγματικότητα, αλλά προσλαμβάνει ένα νέο και αποκλειστικά δικό της περιεχόμενο.

Πλάτων Ριβέλλης“

Description:

Album of the New Small Series from Photohoros Publications, which includes 40 photographs by Anthi Mara, photographer and member of the Photographic Circle.

Prologue:

“It is a great challenge for a photographer to avoid all specific subjects and to attempt to convert the fragments of the real world into structural elements of a photographed world of his own. In this effort he has as ally his liberation from the prop of the recognizable subject and its importance for the viewer, but as opponent the risk that his photograph may be limited to its visual construction and lose its required connection to reality. Anthi Mara dares and beats the odds in handling specific, identifiable subjects by divesting them of the gravity of their significance as elements of reality and making them identifiable details of a new and different set. Thus, the at once dreamy and visually artistic element remains structurally connected to reality, yet acquires a new and exclusive content of its own.

Platon Rivellis“